از زمان تاسیس پاکستان در سال ۱۹۴۷ تا همین امروز، زنان و دختران این کشور با مشکلات زیادی روبه‌رو بودند. مشکلاتی مثل دسترسی نابرابر به آموزش، ازدواج اجباری، خشونتی که پایه آن جنسیت‌شان است، مانند قتل‌های ناموسی؛ و هنجارهای فرهنگی‌ای که بر ایده «جای زن در خانه است» بنا شده است. با وجود مقررات قانونی و تعهدات بین‌المللی که به صورت تئوریک از برابری جنسیتی حمایت می‌کنند، زنان پاکستانی با موانع بی‌شماری برای اجرای عدالت از طریق قانون روبه‌رو هستند.
با این حال، این مشکلات، مانع از سازمان‌دهی آن‌ها برای مطالبه حقوق‌شان نشده است. پس از اسلامی‌شدن قوانین پاکستان در دهه ۱۹۸۰ میلادی، هزاران زن به دلیل مزاحمت‌های جنسی، از جمله مورد تجاوز جنسی قرارگرفتن، زندانی می‌شدند. در واکنش به این موضوع، زنان در سراسر کشور برای به‌چالش‌کشیدن احکام دادگاه، افزایش آگاهی و قرار‌دادن حقوق زنان در رأس برنامه‌های سیاسی پاکستان، بسیج شدند.
کشمکش‌ها – مخصوصا با افزایش افراط‌گرایی مذهبی در دهه ۲۰۰۰ میلادی – شدت گرفت؛ زمانی که طالبان کنترل شمال غرب کشور را به دست گرفت، ملاله یوسف‌زی به دلیل عقب‌نشینی‌نکردن از مطالبه حق تحصیل‌اش، حتی پس از این‌که هدف گلوله قرار گرفت، در سطح بین‌المللی شناخته شد.
و حالا در حالی که همچنان مبارزه برای رسیدن به برابری کامل ادامه دارد، پیشرفت‌هایی که تاامروز به دست آمده است، گواهی بر شجاعت و سرسختی زنان پاکستانی است.
در این پادکست با ما همراه باشید تا نگاهی بیندازیم به مبارزات زنان علیه نابرابری جنسیتی و آزار و تجاوز جنسی در پاکستان و موانع و چالش‌های پیش پای آنان.